Στην Εκκλησία πρέπει να πηγαίνουν όσοι ποθούν τη θέωση και την αγιότητα.

40

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ.
Φωκίδος Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
28/3/2016
Όσοι ποθούν την ένωσή τους με τον
Θεό και την αγιότητα που είναι καρπός αυτής της ενώσεως, μια λύση υπάρχει. Να
γίνουν μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. Η Εκκλησία του Χριστού είναι το σώμα Του
και μέλη της γινόμαστε όλοι εμείς μέσω της βάπτισή μας. Γι’ αυτό, την ώρα που
βαπτιζόμαστε, ο ψάλτης ψάλλει: «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν
ενεδύσασθε», δηλαδή, όσοι βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, είστε ντυμένοι
πλέον με τον Χριστό. 
Τι είναι, όμως, ο Χριστός; Είναι
ο αληθινός Θεός και ο μόνος Άγιος. Επομένως, αφού ντύθηκα με την βάπτισή μου
τον Χριστό, έγινα αυτομάτως μέλος του σώματός Του μετέχοντας στη θεότητα και
στην αγιότητά Του. Γίνομαι, όπως λέγουν όλοι οι Άγιοί μας, κατά χάριν θεός και
άγιος. Για να διατηρήσω, όμως, και να αυξήσω τη μετοχή μου στη θέωση, στην
ένωσή μου δηλαδή με τον Χριστό – Θεό, και την αγιότητα, πρέπει συνεχώς να
αγωνίζομαι να διατηρώ την ψυχή και το σώμα μου καθαρά και λευκά σαν το χιόνι
και το φως. 
Όμως, τρεις εχθροί μου, που δεν
επιθυμούν την αγιότητα και τη θέωσή μου, πολεμούν καθημερινά αυτή την ένωσή μου
με τον Χριστό. Αυτοί οι τρεις εχθροί είναι ο διάβολος, ο κόσμος και ο παλαιός
εαυτός μου. Και οι τρεις θέλουν να με κρατήσουν δέσμιο της αμαρτίας. Διότι
γνωρίζουν ότι η αμαρτία, είναι αυτή που χωρίζει τον άνθρωπο από την ένωσή του
με τον Θεό. Όποιος, όμως, δεν είναι ενωμένος με τον Θεό και δεν μετέχει στη θέωση
και στην αγιότητά Του, δεν θα μπορέσει ποτέ να εισέλθει στη ουράνιο Βασιλεία
του Χριστού, διότι είναι αποκομμένος από Αυτόν. Έτσι ο άνθρωπος έχει να κάνει
έναν καθημερινό αγώνα κατά της αμαρτίας που προκαλούν οι αόρατοι εχθροί του: ο
διάβολος, ο κόσμος και ο παλαιός εαυτός του.
Μπορεί, ωστόσο, ο άνθρωπος μόνος
του να φτάσει στη θέωση και την αγιότητα; Μονολεκτικά απαντούμε, σήμερα, και
λέμε, όχι. Το γιατί θα το αναπτύξουμε σε ένα άλλο άρθρο μας, διότι υπάρχουν
φιλοσοφικά συστήματα, όπως ο βουδισμός, η γιόγκα κτλ. που ισχυρίζονται ότι ο
άνθρωπος μπορεί και μόνος του να φτάσει στην αγιότητα, χωρίς να είναι μέλος του
σώματος του Χριστού, δηλαδή της Εκκλησίας. Ο Χριστός ως ο μόνος αληθινός Θεός
και Άγιος, μας το ξεκαθαρίζει και μας λέγει ότι: «άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιωαν. Κεφ. 15,5), δηλαδή, «χωρίς
Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα». Αυτά όμως θα τα δούμε σε άλλο άρθρο μας.
Αφού, λοιπόν, χωρίς την ένωσή μας
με τον Χριστό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, είναι αναγκαίο, για όσους ποθούν
τη θέωση και την αγιότητά τους, να γίνουν μέλη του σώματος του Χριστού, δηλαδή
μέλη της Εκκλησίας Του. 
Κάθε οργανισμός που υπάρχει επί
της γης κάτι προσφέρει στην ανθρωπότητα. Η Εκκλησία ως Θεανθρώπινος οργανισμός,
το προϊόν που προσφέρει στα μέλη της είναι η θέωση και η αγιότητα. Επομένως,
όσοι προσέρχονται στην Εκκλησία, πρέπει να προσέρχονται, γιατί επιζητούν τη
θέωση και την αγιότητα. Αν επιζητούν από την Εκκλησία κάτι άλλο, βρίσκονται σε
πλάνη. 
Ακούμε πολλές φορές ανθρώπους να
λέγουν ότι: «Πάω στην εκκλησία, διότι θέλω την ευλογία του Θεού στο σπίτι μου»,
«Πάω στην εκκλησία, διότι θέλω την υγεία μου, να με έχει ο Θεός καλά», «Πάω
στην εκκλησία, διότι παρακαλώ τον Θεό να έχει τα παιδιά μου καλά, όπως και όλο
τον κόσμο». Δυστυχώς, όλοι οι ανωτέρω λόγοι προσελεύσεώς μας στην εκκλησία είναι
λανθασμένοι. Διότι, τι θα γίνει αν ο Θεός δεν ευλογήσει το σπίτι σου και έχεις
τεράστια προβλήματα; Θα σταματήσεις να πηγαίνεις στην εκκλησία Του, διότι ο
Θεός δεν έκανε αυτό που Του ζήτησες; Τι θα γίνει αν ο Θεός αφαιρέσει την υγεία από
σένα ή από κάποιο μέλος της οικογενείας σου; Τι θα γίνει αν πεθάνει κάποιο
μέλος της οικογενείας σου; Θα σταματήσεις τότε να πηγαίνεις στην εκκλησία,
διότι ο Θεός δεν σου έκανε αυτό που Του ζήτησες; Βλέπετε ότι οι ανωτέρω λόγοι
προσελεύσεώς μας στην εκκλησία είναι λανθασμένοι και καταπίπτουν αμέσως; Γι’
αυτό και ακούμε πολλούς ανθρώπους, όταν κάτι τους συμβεί στους ιδίους ή στην
οικογένειά τους ή στον κόσμο, να στρέφονται προς τον Θεό με πόνο, με αγανάκτηση
και να λένε: «Γιατί Θεέ μου;» Απογοητεύονται από τον Θεό, διότι είχαν την
λανθασμένη αντίληψη και πίστευαν ότι ο Θεός και η Εκκλησία Του υπάρχουν για να
τους δίνει την υγεία τους και ό, τι εκείνοι ζητούν και ποθούν. Δυστυχώς, αυτό το
«γιατί Θεέ μου;» το βιώνουμε από πολλά μέλη της Εκκλησίας, οι οποίοι
ακολούθησαν τον Χριστό πιστεύοντας και επιζητώντας ότι θα τους χαρίσει επίγεια
αγαθά και ό, τι άλλο η καρδιά τους ποθεί. Δεν άκουσαν, όμως, ποτέ τον Χριστό
που είπε προς τα μέλη της Εκκλησίας Του, το ακριβώς αντίθετο; «Εν τω κόσμω τούτω θλίψιν έξετε· αλλά
θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον»
(Ιωαν. Κεφ 16, 33). Θλίψεις και πόνο μας
υποσχέθηκε ότι θα έχουμε, όσοι Τον ακολουθούμε, αλλά να μην χάσουμε το θάρρος
μας. Διότι η θλίψη και ο πόνος οδηγούν τον άνθρωπο στην ταπείνωση, η δε
ταπείνωση οδηγεί στη θέωση και την αγιότητα που είναι και ο σκοπός της
Εκκλησίας του Χριστού.
Όσοι άνθρωποι προσέρχονται στην
εκκλησία, όχι για να θεωθούν και ν’ αποκτήσουν αγιότητα, αλλά για άλλους λόγους
που εκείνοι πιστεύουν, βρίσκονται στην πλάνη που βρέθηκε και ο Ιούδας ο
Ισκαριώτης, ο οποίος τελικά πρόδωσε τον Χριστό. Διότι ο Ιούδας ακολούθησε τον
Χριστό πιστεύοντας ότι ως Μεσσίας, θα ελευθερώσει το λαό του Ισραήλ από τους
Ρωμαίους κατακτητές. Όταν όμως άκουγε τον Χριστό να ομιλεί περί Βασιλείας των
Ουρανών και για άλλα πνευματικά και ουράνια θέματα, όπως «γίγνεσθε άγιοι ότι
άγιος ειμί και εγώ», τότε απογοητεύτηκε από τον Χριστό και η απογοήτευσή του
αυτή, τον οδήγησε στην εγκατάλειψη του Χριστού και την προδοσία. Ο Ιούδας
επιζητούσε πλησίον του Ιησού επίγεια αγαθά, όπως επιζητούν και πολλά σημερινά
μέλη της Εκκλησίας μας από το Θεό επίγεια αγαθά, όπως είναι η υγεία τους, η
πρόοδος των παιδιών τους, κτλ. Όταν, όμως, βλέπουν ότι δεν εκπληρώνονται όλα
αυτά, αγανακτούν με τον Χριστό, Τον εγκαταλείπουν, Τον προδίδουν και φεύγουν
μακριά Του εκφράζοντας ένα μεγάλο «Γιατί;». 
Ας το κατανοήσουμε, λοιπόν, όλοι
ότι ο Χριστός ήρθε στη γη, για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, η οποία
αποτελεί την αιτία χωρισμού του από τον Θεό. Ακολουθώντας ο άνθρωπος τον Χριστό
και γενόμενος μέλος της Εκκλησίας Του μέσω της συμμετοχής του στα Μυστήρια,
αρνείται ουσιαστικά την αμαρτία και ενώνεται με τον Χριστό που είναι ο αληθινός
και μοναδικός Θεός, για να φτάσει στη θέωση και την αγιότητα. Όλα αυτά
μαρτυρούνται και από την ύπαρξη των Ιερών Ναών, των όσων τελούνται εντός αυτών,
αλλά και εκ των αντικειμένων που βρίσκονται εντός αυτών. Όλα αυτά, όπως θα
εξηγήσουμε σε επόμενο άρθρο, είναι φτιαγμένα με μόνο στόχο και σκοπό τη θέωση
και την αγιότητά μας.