Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
9/5/2016
«Πάσχα Κυρίου, Πάσχα», αναφωνεί ο ιερός υμνωδός
της Εκκλησίας, επαναλαμβάνοντας τη λέξη «Πάσχα» δύο φορές από τη χαρά του.
της Εκκλησίας, επαναλαμβάνοντας τη λέξη «Πάσχα» δύο φορές από τη χαρά του.
Γιατί χαίρει ο ιερός υμνωδός; Διότι ξέρει ότι
Πάσχα σημαίνει «διάβαση». Διαβαίνει ο Κύριος. Διαβαίνει εκ του θανάτου προς τη
ζωή.
Πάσχα σημαίνει «διάβαση». Διαβαίνει ο Κύριος. Διαβαίνει εκ του θανάτου προς τη
ζωή.
Δύο Πάσχα υπάρχουν στην ανθρωπότητα. Το ένα είναι
το Εβραϊκό Πάσχα. Είναι η διάβαση των Εβραίων (όπου διάβαση στα Εβραϊκά
σημαίνει Πάσχα) από τη μια πλευρά της Ερυθράς θαλάσσης στην άλλη, χωρίς κανείς
να πάθει τίποτα. Είναι η διάβαση των Εβραίων από την υποδούλωση και τη σκλαβιά
της Αιγύπτου στην ελευθερία που τους προσέφερε ο Κύριος στη Γη Χαναάν. Αυτή τη
διάβαση, αυτό το πέρασμά τους από τη δουλεία και τη σκλαβιά της Αιγύπτου στην
ελευθερία, οι Εβραίοι δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Θα τη θυμούνται και θα την
εορτάζουν έως και σήμερα κάθε χρόνο.
το Εβραϊκό Πάσχα. Είναι η διάβαση των Εβραίων (όπου διάβαση στα Εβραϊκά
σημαίνει Πάσχα) από τη μια πλευρά της Ερυθράς θαλάσσης στην άλλη, χωρίς κανείς
να πάθει τίποτα. Είναι η διάβαση των Εβραίων από την υποδούλωση και τη σκλαβιά
της Αιγύπτου στην ελευθερία που τους προσέφερε ο Κύριος στη Γη Χαναάν. Αυτή τη
διάβαση, αυτό το πέρασμά τους από τη δουλεία και τη σκλαβιά της Αιγύπτου στην
ελευθερία, οι Εβραίοι δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Θα τη θυμούνται και θα την
εορτάζουν έως και σήμερα κάθε χρόνο.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο Πάσχα, ένα δεύτερο Πάσχα
που είναι το Χριστιανικό. Όταν έγιναν τα μεγάλα γεγονότα της προδοσίας, της
συλλήψεως, της φυλακίσεως, των βασανιστηρίων, του δικαστηρίου και της καταδίκης
σε θάνατο διά σταυρικού θανάτου του Ιησού, ήταν οι ημέρες που οι Εβραίοι
εόρταζαν τη μεγάλη εορτή του Πάσχα, της ελευθερίας τους δηλαδή από τη σκλαβιά
της Αιγύπτου. Την εβδομάδα εκείνη, εξ’ αιτίας των μεγάλων εκείνων συμβάντων που
διαδραματίστηκαν και συνέβησαν προ 2000 χιλιάδων περίπου ετών και που
στιγμάτισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα, η Εκκλησία την ονόμασε Μεγάλη Εβδομάδα.
Αυτές τις ημέρες του εβραϊκού Πάσχα, ήταν που ο Κύριός μας έπαθε, σταυρώθηκε
και ανέστη εκ νεκρών και χάρισε σε όλους τους εν Άδη ευρισκομένους ανθρώπους
την ελευθερία τους από τα δεσμά του θανάτου. Ελευθέρωσε τις ψυχές από το σκότος
και τη σκλαβιά του Άδη και τις έφερε στη χώρα του Φωτός, στη χώρα της Ζωής.
που είναι το Χριστιανικό. Όταν έγιναν τα μεγάλα γεγονότα της προδοσίας, της
συλλήψεως, της φυλακίσεως, των βασανιστηρίων, του δικαστηρίου και της καταδίκης
σε θάνατο διά σταυρικού θανάτου του Ιησού, ήταν οι ημέρες που οι Εβραίοι
εόρταζαν τη μεγάλη εορτή του Πάσχα, της ελευθερίας τους δηλαδή από τη σκλαβιά
της Αιγύπτου. Την εβδομάδα εκείνη, εξ’ αιτίας των μεγάλων εκείνων συμβάντων που
διαδραματίστηκαν και συνέβησαν προ 2000 χιλιάδων περίπου ετών και που
στιγμάτισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα, η Εκκλησία την ονόμασε Μεγάλη Εβδομάδα.
Αυτές τις ημέρες του εβραϊκού Πάσχα, ήταν που ο Κύριός μας έπαθε, σταυρώθηκε
και ανέστη εκ νεκρών και χάρισε σε όλους τους εν Άδη ευρισκομένους ανθρώπους
την ελευθερία τους από τα δεσμά του θανάτου. Ελευθέρωσε τις ψυχές από το σκότος
και τη σκλαβιά του Άδη και τις έφερε στη χώρα του Φωτός, στη χώρα της Ζωής.
Η διάβαση των ψυχών αυτών από την δουλεία και το
σκοτάδι του Άδη στην ελευθερία και στη χώρα του Φωτός, ονομάζεται «Πάσχα των
κεκοιμημένων». Πέρασμα, δηλαδή, όλων των κεκοιμημένων από τον θάνατο στη ζωή.
Αυτό το Πάσχα των «κεκοιμημένων» η Εκκλησία μας το εορτάζει το Μεγάλο Σάββατο,
ημέρα που λέμε ότι τελείται η «Πρώτη Ανάσταση». Η ημέρα αυτή ονομάζεται και
«Πρώτη Ανάσταση», διότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι διέβησαν από τον θάνατο, που
βίωναν καθημερινά, στη ζωή. Είναι η μεταβίβαση όλων των ευρισκομένων στον Άδη
στη χώρα της αιωνίου Ζωής.
σκοτάδι του Άδη στην ελευθερία και στη χώρα του Φωτός, ονομάζεται «Πάσχα των
κεκοιμημένων». Πέρασμα, δηλαδή, όλων των κεκοιμημένων από τον θάνατο στη ζωή.
Αυτό το Πάσχα των «κεκοιμημένων» η Εκκλησία μας το εορτάζει το Μεγάλο Σάββατο,
ημέρα που λέμε ότι τελείται η «Πρώτη Ανάσταση». Η ημέρα αυτή ονομάζεται και
«Πρώτη Ανάσταση», διότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι διέβησαν από τον θάνατο, που
βίωναν καθημερινά, στη ζωή. Είναι η μεταβίβαση όλων των ευρισκομένων στον Άδη
στη χώρα της αιωνίου Ζωής.
Μία ημέρα, λοιπόν, μετά το Σάββατο, της «Μιάς των
Σαββάτων», που είναι η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, αφού το Σάββατο είναι η
τελευταία ημέρα, ο Ιησούς όπως είχε υποσχεθεί διέλυσε τον Άδη, νίκησε τον
θάνατο και αναστήθηκε εκ των νεκρών. Έτσι έγινε η απαρχή της αναστάσεως όλων
των κεκοιμημένων.
Σαββάτων», που είναι η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, αφού το Σάββατο είναι η
τελευταία ημέρα, ο Ιησούς όπως είχε υποσχεθεί διέλυσε τον Άδη, νίκησε τον
θάνατο και αναστήθηκε εκ των νεκρών. Έτσι έγινε η απαρχή της αναστάσεως όλων
των κεκοιμημένων.
Με την Ανάσταση του Ιησού καταργήθηκε ο Άδης,
καταργήθηκε ο θάνατος, αφού ο Ιησούς ανέστησε το Σώμα Του και φανερώθηκε πρώτον
στην Θεοτόκο Μητέρα Του, μετά στους 11 μαθητές Του και στις Μυροφόρες γυναίκες,
καθώς και σε άλλους 500 ανθρώπους, όπως μαρτυρούν οι Γραφές, ώστε κανείς να μην
έχει αμφιβολία ότι ο Χριστός αναστήθηκε εκ των νεκρών.
καταργήθηκε ο θάνατος, αφού ο Ιησούς ανέστησε το Σώμα Του και φανερώθηκε πρώτον
στην Θεοτόκο Μητέρα Του, μετά στους 11 μαθητές Του και στις Μυροφόρες γυναίκες,
καθώς και σε άλλους 500 ανθρώπους, όπως μαρτυρούν οι Γραφές, ώστε κανείς να μην
έχει αμφιβολία ότι ο Χριστός αναστήθηκε εκ των νεκρών.
Μια νέα ζωή ξεκινά. Ο θάνατος του ανθρώπου παύει
να θεωρείται θάνατος και μετατρέπεται σε μικρό ύπνο, καθώς, όπως ο Ιησούς
ανέστησε τον εαυτό Του, έτσι και θ’ αναστήσει και τα δικά μας σώματα και θα
συνεχίσουμε να ζούμε και μάλιστα αιώνια. Άρα, δεν υπάρχει πλέον θάνατος, το
ανθρώπινο σώμα ξεκουράζεται για λίγο, υπνώνει και θ’ αναστηθεί. Θα ξυπνήσει και
οι ψυχές θα επιστρέψουν στα άφθαρτα και αναστημένα πλέον σώματα των ανθρώπων
που θα είναι όμοια με το αναστημένο Σώμα του Ιησού. Γι’ αυτό και τα νεκροταφεία
μετονομάστηκαν σε κοιμητήρια, αφού ο Ιησούς έγινε η απαρχή της Αναστάσεως των
κεκοιμημένων.
να θεωρείται θάνατος και μετατρέπεται σε μικρό ύπνο, καθώς, όπως ο Ιησούς
ανέστησε τον εαυτό Του, έτσι και θ’ αναστήσει και τα δικά μας σώματα και θα
συνεχίσουμε να ζούμε και μάλιστα αιώνια. Άρα, δεν υπάρχει πλέον θάνατος, το
ανθρώπινο σώμα ξεκουράζεται για λίγο, υπνώνει και θ’ αναστηθεί. Θα ξυπνήσει και
οι ψυχές θα επιστρέψουν στα άφθαρτα και αναστημένα πλέον σώματα των ανθρώπων
που θα είναι όμοια με το αναστημένο Σώμα του Ιησού. Γι’ αυτό και τα νεκροταφεία
μετονομάστηκαν σε κοιμητήρια, αφού ο Ιησούς έγινε η απαρχή της Αναστάσεως των
κεκοιμημένων.
Ο Κύριος μας πρόσφερε, μας χάρισε, μας έδωσε ένα
νέο Πάσχα, το Χριστιανικό Πάσχα. Αυτό είναι το δικό μας Πάσχα, που ανασταίνεται
ο Κύριός μας και χαρίζει σε όλους μας μια νέα διάβαση. Μας προσφέρει πλέον την
αιώνια ζωή, αφού κατήργησε τον θάνατο. Μεταβαίνουμε πλέον εκ του θανάτου στη
Ζωή. Ο θάνατος, ο Άδης, οι δαίμονες, δεν έχουν πλέον εξουσία επάνω μας. Οι
ψυχές όλων μας βρίσκονται, όταν φεύγουμε από αυτή τη ζωή, στα χέρια του Θεού
και Κυρίου μας αναμένοντας την Ανάσταση των σωμάτων μας.
νέο Πάσχα, το Χριστιανικό Πάσχα. Αυτό είναι το δικό μας Πάσχα, που ανασταίνεται
ο Κύριός μας και χαρίζει σε όλους μας μια νέα διάβαση. Μας προσφέρει πλέον την
αιώνια ζωή, αφού κατήργησε τον θάνατο. Μεταβαίνουμε πλέον εκ του θανάτου στη
Ζωή. Ο θάνατος, ο Άδης, οι δαίμονες, δεν έχουν πλέον εξουσία επάνω μας. Οι
ψυχές όλων μας βρίσκονται, όταν φεύγουμε από αυτή τη ζωή, στα χέρια του Θεού
και Κυρίου μας αναμένοντας την Ανάσταση των σωμάτων μας.
Στους Εβραίους, επί εποχής Μωϋσέως, ο Θεός χάρισε
την κατάργηση της σκλαβιάς τους από τους Αιγυπτίους. Σε εμάς, ο Κύριός μας, και
σε όσους Τον ακολουθούν και Τον πιστεύουν, με τη δική Του «διάβαση», με το δικό
Του Πάσχα, χάρισε την κατάργηση του θανάτου και του Άδη. Κατήργησε το κράτος
και τη δύναμη του διαβόλου και χάρισε σε όλες τις ψυχές που πίστεψαν σε Αυτόν
και σε όλους όσους θέλουν να είναι υιοί του Θεού, την ελευθερία από τη σκλαβιά
των αμαρτωλών παθών τους και τη νέα ζωή διά του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του.
την κατάργηση της σκλαβιάς τους από τους Αιγυπτίους. Σε εμάς, ο Κύριός μας, και
σε όσους Τον ακολουθούν και Τον πιστεύουν, με τη δική Του «διάβαση», με το δικό
Του Πάσχα, χάρισε την κατάργηση του θανάτου και του Άδη. Κατήργησε το κράτος
και τη δύναμη του διαβόλου και χάρισε σε όλες τις ψυχές που πίστεψαν σε Αυτόν
και σε όλους όσους θέλουν να είναι υιοί του Θεού, την ελευθερία από τη σκλαβιά
των αμαρτωλών παθών τους και τη νέα ζωή διά του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του.
Έτσι όσοι βαπτιζόμαστε εις Χριστόν, μετέχουμε στο
θάνατο και στην Ανάστασή Του. Γι’ αυτό και ο ιερέας, κατά το μυστήριο του
Βαπτίσματος, βουτά τρεις φορές το παιδί μέσα στην κολυμβήθρα, υπενθυμίζοντας σε
όλους μας την τριήμερη ταφή και Ανάσταση του Ιησού.
θάνατο και στην Ανάστασή Του. Γι’ αυτό και ο ιερέας, κατά το μυστήριο του
Βαπτίσματος, βουτά τρεις φορές το παιδί μέσα στην κολυμβήθρα, υπενθυμίζοντας σε
όλους μας την τριήμερη ταφή και Ανάσταση του Ιησού.
Με το Πάσχα το Χριστιανικό εορτάζουμε τη μετάβαση
από τη χώρα του σκότους στη χώρα του Φωτός, τη μετάβαση από τη σκλαβιά της
αμαρτωλής ζωής στη νέα ζωή, την χριστιανική, την πλήρη χάριτος και Πνεύματος
Αγίου. Ο Χριστιανός εκείνος που πορεύεται αυτή την νέα ζωή, έλαβε μέρος στην
Πρώτη Ανάστασή του. Η ψυχή του άσωτη, ως του ασώτου υιού, εγκαταλείπει το
σκότος και πορεύεται προς την χώρα του Φωτός. Διαβαίνει από τον θάνατο προς τη
ζωή και ως ο άσωτος υιός, αναφωνεί «Αναστάς πορεύσομαι προς τον Πατέρα μου».
Ξυπνά, ανασταίνεται η ψυχή του από τον λήθαργο και τον ύπνο των παθών και της
αμαρτίας, φεύγει από τα χέρια του διαβόλου και διαβαίνει προς τον Πατέρα και
Θεό του. Γι’ αυτό φωνάζουμε και διατρανώνουμε συνεχώς στεντορεία τη φωνή μας,
ότι η ζωή του χριστιανού είναι μια συνεχής πορεία απομακρύνσεως από το σκότος,
που γεννά η αμαρτία και τα πάθη της ψυχής μας, προς τη Ζωή και το Φως που είναι
ο Χριστός.
από τη χώρα του σκότους στη χώρα του Φωτός, τη μετάβαση από τη σκλαβιά της
αμαρτωλής ζωής στη νέα ζωή, την χριστιανική, την πλήρη χάριτος και Πνεύματος
Αγίου. Ο Χριστιανός εκείνος που πορεύεται αυτή την νέα ζωή, έλαβε μέρος στην
Πρώτη Ανάστασή του. Η ψυχή του άσωτη, ως του ασώτου υιού, εγκαταλείπει το
σκότος και πορεύεται προς την χώρα του Φωτός. Διαβαίνει από τον θάνατο προς τη
ζωή και ως ο άσωτος υιός, αναφωνεί «Αναστάς πορεύσομαι προς τον Πατέρα μου».
Ξυπνά, ανασταίνεται η ψυχή του από τον λήθαργο και τον ύπνο των παθών και της
αμαρτίας, φεύγει από τα χέρια του διαβόλου και διαβαίνει προς τον Πατέρα και
Θεό του. Γι’ αυτό φωνάζουμε και διατρανώνουμε συνεχώς στεντορεία τη φωνή μας,
ότι η ζωή του χριστιανού είναι μια συνεχής πορεία απομακρύνσεως από το σκότος,
που γεννά η αμαρτία και τα πάθη της ψυχής μας, προς τη Ζωή και το Φως που είναι
ο Χριστός.
Αυτό είναι το δικό μας «προσωπικό Πάσχα». Αυτή
είναι η «Πρώτη Ανάσταση» της δικής μας ψυχής που ξυπνά, ανασταίνεται, μετανοεί,
αναγνωρίζει τον λάθος δρόμο που πορευόταν έως σήμερα, εγκαταλείπει τον διάβολο
και έρχεται προς τον Χριστό. Γι’ αυτό και ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης στο Μεγάλο
Κανόνα γράφει: «ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις…».
είναι η «Πρώτη Ανάσταση» της δικής μας ψυχής που ξυπνά, ανασταίνεται, μετανοεί,
αναγνωρίζει τον λάθος δρόμο που πορευόταν έως σήμερα, εγκαταλείπει τον διάβολο
και έρχεται προς τον Χριστό. Γι’ αυτό και ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης στο Μεγάλο
Κανόνα γράφει: «ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις…».
Όποιος κάνει αυτή τη διάβαση, αυτός και έζησε το
προσωπικό του Πάσχα, έζησε τη διάβασή του. Αυτός έλαβε μέρος στην Πρώτη
Ανάσταση και είναι Μακάριος. Διότι όποιος έλαβε μέρος στην Πρώτη Ανάσταση,
αυτός θα λάβει μέρος και στην δεύτερη Ανάσταση, που είναι η Ανάσταση των
σωμάτων μας, την αρχή της οποίας έκανε ο Ιησούς μας. Αλλά θα γευθεί και ενός
άλλου μεγάλου δώρου, όπως ο ίδιος ο Κύριός μας υποσχέθηκε και το καταγράφει ο
μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, στο Ε’ Κεφάλαιο του Ευαγγελίου του,
στίχο 24, «Αμήν, αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων (υπακούων) και
πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά
μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν».
προσωπικό του Πάσχα, έζησε τη διάβασή του. Αυτός έλαβε μέρος στην Πρώτη
Ανάσταση και είναι Μακάριος. Διότι όποιος έλαβε μέρος στην Πρώτη Ανάσταση,
αυτός θα λάβει μέρος και στην δεύτερη Ανάσταση, που είναι η Ανάσταση των
σωμάτων μας, την αρχή της οποίας έκανε ο Ιησούς μας. Αλλά θα γευθεί και ενός
άλλου μεγάλου δώρου, όπως ο ίδιος ο Κύριός μας υποσχέθηκε και το καταγράφει ο
μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, στο Ε’ Κεφάλαιο του Ευαγγελίου του,
στίχο 24, «Αμήν, αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων (υπακούων) και
πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά
μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν».
Το ακούτε, αδελφοί μου; «Αλήθεια σας λέω», φωνάζει
ο Ιησούς, «όποιος με ακολουθήσει και αλλάξει ζωή υπακούοντας στα λόγια μου και
πιστέψει σε Εκείνον που με απέστειλε, αυτός ήδη έχει μέσα του την αιώνια ζωή
και δεν θα κριθεί ποτέ και για κανέναν λόγο. Αλλά ήδη μεταβέβηκεν εκ του
θανάτου, που γεννά η αμαρτία, στον Παράδεισο που είναι η Αιώνια Ζωή».
ο Ιησούς, «όποιος με ακολουθήσει και αλλάξει ζωή υπακούοντας στα λόγια μου και
πιστέψει σε Εκείνον που με απέστειλε, αυτός ήδη έχει μέσα του την αιώνια ζωή
και δεν θα κριθεί ποτέ και για κανέναν λόγο. Αλλά ήδη μεταβέβηκεν εκ του
θανάτου, που γεννά η αμαρτία, στον Παράδεισο που είναι η Αιώνια Ζωή».
Αυτός είναι, αδελφοί μου, ο άνθρωπος που έλαβε
μέρος στην Πρώτη Ανάσταση ως ο άσωτος υιός και γι’ αυτό και αναφωνούμε:
«Μακάριος είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα λάβει μέρος στην Πρώτη Ανάσταση.
Διότι αυτός θα λάβει μέρος και στην δεύτερη Ανάσταση και σε κρίση δεν θα έλθει
ποτέ. Αλλά κατά την ώρα της κοιμήσεώς του, θα περάσει από τον θάνατο στην ζωή,
όπως ο Ιησούς μάς υποσχέθηκε».
μέρος στην Πρώτη Ανάσταση ως ο άσωτος υιός και γι’ αυτό και αναφωνούμε:
«Μακάριος είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα λάβει μέρος στην Πρώτη Ανάσταση.
Διότι αυτός θα λάβει μέρος και στην δεύτερη Ανάσταση και σε κρίση δεν θα έλθει
ποτέ. Αλλά κατά την ώρα της κοιμήσεώς του, θα περάσει από τον θάνατο στην ζωή,
όπως ο Ιησούς μάς υποσχέθηκε».
Αυτώ η δόξα, το κράτος και η δύναμις εις τους
αιώνας των αιώνων, αμήν.
αιώνας των αιώνων, αμήν.